|
De stad wordt gemaakt door de mensen die er wonen
WANNEEER JE BEWONERS van Gouda vraagt
naar wat zij nu typisch Gouds vinden, zullen negen van de tien mensen
wijzen naar het historische centrum van de stad, en dan met name naar
de markt met het stadhuis. Zo blijkt nog geen 10% van het grondgebied
in staat te zijn de hele stad van een Goudse identiteit te voorzien. Voor
recreatie en ontspanning zullen zeven van de tien Gouwenaren wijzen naar
het Reeuwijkse plassengebied en andere verworvenheden van het Groene Hart.
Het gebied dat tussen deze twee grootheden in ligt, waar het overgrote
deel van de Gouwenaren woont, komt niet onmiddellijk voor in de top-tien
van identiteitsrijke plekken.
Hoe de bewoners deze plekken waarnemen is het idee achter de fotowedstrijd
Gouda Kiekt Gouda.
pdf publicatie
Gouda Kiekt Gouda (1.2 MB)
De fotowedstrijd valt uiteen in verschillende categorieën:
A. Fotografeer wat je het allerliefste doet in
Gouda en waar doe je dat dan en met wie.
B. Fotografeer een merkwaardige, gevaarlijke of
juist fantastische verkeerssituatie.
C. fotografeer aan wie je je het meest ergert
in de stad.
D. Fotografeer wat je prachtig vindt in je woon-
omgeving en wat de gemeente volgens jou niet
mooi vindt en weg wil hebben of omgekeerd.
E. Fotografeer wat er volgens jou ontbreekt in
Gouda of wat je mist of welke vraag zijn wij
vergeten? Misschien weet jij een betere manier
om te laten zien wat typisch Gouda is. Verwerk
het in je motto.
Enige artikelen in de Goudse pers over de wedstrijd leidde tot ruim duizend
ingezonden foto’s, die werden beoordeeld door drie juryleden. Uit
de inzendingen viel af te leiden dat verreweg de meeste fotografen afkomstig
waren uit de binnenstad of uit de wijken direct aan de rand van de binnenstad,
ook de meeste foto’s werden gemaakt in het centrum of in de directe
woonomgeving van de deelnemer.
De foto’s die deze wedstrijd heeft opgeleverd, tonen een aantrekkelijk
maar vrij algemeen beeld van Gouda. Toch schuilen hierin mogelijkheden
voor een verbeterde communicatie tussen de ontwerpers en de gebruikers
van de stad. Prijsvragen als deze kunnen gericht ingezet worden om te
inventariseren wat de kwaliteiten van een specifieke plek zijn. De bewoners
worden naar deze kwaliteiten gevraagd op een moment dat deze plek niet
door veranderingen bedreigd wordt. Hier verschuilt zich een bron waaruit
kennis geput kan worden over wat een stad leefbaar maakt en wat juist
niet en zo een aangename en intuïtieve aanvulling zijn op formele
onderzoeken en inspraakprocedures. Deze inspraakprocedures worden namelijk
pas ingezet als er wél wat gaat veranderen en dringen de bewoners
daarmee automatisch in de verdediging.
|